+ Signum manus Lucae fratris Theodori praefecti monasterii de Zosimo felicissimae memoriae. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, Trinae Deitatis ac Individuae Trinitatis, in qua confido et credo et spem habeo, sicut et omnes Christiani, et per intercessionem benedictae Dominae nostrae Deiparae, et sanctorum Archangelorum et Angelorum, Prophetarum, Apostolorum, Martyrum et Iustorum, Hierarcharum, Sanctorum et sub protectione potentis et sancti nostri Imperatoris, et sanctissimi ac gloriosissimi oecumenici nostri Patriarchae, et gloriosissimi, piissimi ac sanctissimi Episcopi nostri Michaelis, synaxis celebrata est in omnino venerabili archimandritali ecclesia S. Nicolai, in quam convenerunt sacerdotes, et magistratus, et Domesticus, et alter Domesticus eius gener, et alii quamplurimi de civitate, post obitum mei fratris beatissimae memoriae; et producto eiusdem testamento, lectum est coram omnibus, quo ita cavebatur: Relinquo piissimum presbyterum Theophylactum hegumenum et priorem fratrum et spiritualium nostrorum filiorum, qui ab ipsa adolescentia multos labores sustinuit pro sancta ecclesia huius monasterii, ut fidelem ac orthodoxum decet, sine dolo, fraude, aut avaritia se gerendo; eiusque laborum monumenta extant in ecclesia, quae omnibus fidem faciunt. Quapropter relinquo ipsum hegumenum, eique dominium et potestatem trado de rebus eiusdem monasterii mobilibus, immobilibus et semoventibus, ut praedictus presbyter fratrum curam habeat, et meum fratrem, propter eius senectutem, alat ac gubernet tamquam proprium patrem. Quum vero ego praedictus Lucas haec audivissem, mihique placuissent huiusmodi dicta mei fratris felicis memoriae, in omnium praesentia magna voce respondi his verbis: Quoniam ita mei fratris testamento cautum est, volo et ego, ut praedictus presbyter Theophilactus monasterii praefecturam, et prioratum, et dominationem habeat, quia impotens ego sum, nec valeo praeesse fratribus, eorumque curam gerere, aut alia munera, quae a nostris principibus imponuntur, obire. Cumque omnes starent in omnino venerabili ecclesia. S. Nicolai, et fixis oculis in me respicerent, sumpsi testamentum fratris mei beatae memoriae, quod erat super altari S. Nicolai, ipsumque tradidi in manus piissimi sacerdotis Theophylacti, ut ipse dominationem et praefecturam eiusdem monasterii haberet, sicut cautum erat testamento mei fratris felicis memoriae, et propter meam senectutem me curaret et aleret tamquam proprium patrem, sicut ego eidem, tamquam vero meo filio, quippe qui multum laboraverat pro sancta Dei Ecclesia, ut supra dictum est, chartulam tradidi; et praedecessoris hegumeni baculum in eius manus posui. Et si quis surrexerit infringere aut mutare volens huiusmodi testamentum et traditionem, aut contravenire proponat, sive ego praedictus Lucas, sive privatus, sive quisquam de monasterio, maledictionem habeat a Patre et Filio et Spiritu Sancto, et sit pars eius cum iis qui clamarunt: Tolle, tolle, crucifige, et expers sit omnium quae praeparavit Deus iis qui diligunt illum, ac inde poenae nomine solvat Imperiali Sacello solidos duos et septuaginta, et nihilominus rata, integra et firma permaneat huiusmodi traditio a me facta, quia ex propria mea voluntate ita mihi placuit, in praesentia et ante oculos proborum testium qui interfuerunt. + Nicolaus Domesticus testis propria manu subscripsi. Scriptum manu Ioannis presbyteri et tabularii anno 6558, mense ianuario, die 17, indictione III.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. CDC.007, -, Estratto da ALIM