XXXVI.

servari debet.

Ans Johannes dei gracia Olomucensis episcopus notum esse cupimus vniuersis presencium litteras inspecturis, quod veniens ad nos religiosus vir frater Jacobus, canonicus regularis monasterii Chunicensis, Premonstratensis ordinis, et dicte nostre dyocesis, plebanus de Nycolspurch, quedam nobis priuilegia exhibuit non cancellata non abolita nec in aliqua parte sui corporis viciata cum integris et veris sigillis ac dependentibus sigillata petens dicti monasterii sui Chunicensis ac suo nomine eadem priuilegia et contenta in ipsis per nos ratificari, confirmari, ac pene adieccione vallari, ipsorum autem priuilegiorum tenor per omnia talis erat . . In nomine domini amen. Ad perpetuam rei memoriam, Nos Henricus dictus de Lichtenstein et Petrissa coniunx eiusdem, domini castri ac vniuersitatis bonorum de Nycolspurch tenore presencium notum facimus vniuersis, quod cum vacante ecclesia parrochiali in ipso Nycolspurch per mortem fratris Woyzlay, canonici regularis, monasterii Chunicensis, ordinis Premonstratensis, nos credentes ius patronatus eiusdem parrochie ad nos iure communi tamquam ad vniuersitatis dominos pertinere, fratres alios eiusdem mona sterii Chunicensis auctoritate propria a possessione eiecissemus eiusdem parrochie corporali, bona dotis tam mobilia quam immobilia nichilominus vsurpando, nec fratrem Jacobum cano nicum regularem monasterii et ordinis predictorum ad presentacionem prepositi et conuentus eiusdem monasterii Chunicensis, pro rectore in eadem confirmatum ad possessionem ipsius parrochie vellemus admittere corporalem, petentes et volentes ad presentationem nostram pro rectore ipsius alium confirmari et ob hoc fuisset contra nos per reuerendum in Christo

4»

28

patrem, dominum Johannem Olomucensem episcopum legitima monitione premissa processum per interdictum et alias sententias, tamquam pro excessu nocionis uel offensa, tandem ex prinilegiis dicti monasterii Chunicensis plenarie informati, quod ius patronatus dicte parrochie in Nycolspurch ad monasterium Chunicense ex donacione pristina dominorum Wilhelmi et Swathozlaij de Pulyn, fundatorum ipsius monasterii felicis memorie pertineret dictum fratrem Jacobum vna cum aliis fratribus sepedicti monasterii Chunicensis ad possessionem ipsius parrochie in Nycolspurch admisimus pacificam et quietam, Ne eciam heredes aut successores nostri aliquam occasionem contra dictum monasterium habeant in antea malignandi ius, si quod nobis conpeteret in parrochia eadem, patronatus in ipsum monasterium Chunicense licet ex habundanti ad cautelam maiorem nichilominus duximus transferendum, Promittentes nostro, heredum quoque ac successorum nostrorum nomine bona fide, quod in iure de possessione dicte parrochie et decimis .ac bonis aliis ad ipsam de iure uel antiqua consuetu- dine pertinentibus monasterium ipsum Chunicense ac fratres ipsius non impediemus nec turbabimus de cetero, nec permittentes per alios quantum tueri et resistere poterimus, per- turbari ad penas ecclesiasticas, quas dictus in Christo pater reuerendus dominus Johannes, Olomucensis episcopus, super hoc adiciendas decreuit, si secus per nos, heredes aut succes sores nostros contra dictum monasterium Chunicense uel fratres ipsius factum uel attemptatum fuerit, quam est dictum, nos et heredes nostros ac successores quoslibet tenore presencium obligantes, consensu expresso dilecti filii nostri Hertnidi singulis hie prescriptis et premissis nichilominus accedente, qui in hoc facto beneficio restitucionis inintegrum, excepcioni metus uel uiolencie et omni alii exceptioni ac auxilio renuntiauit tam iuris canonici quam ciuilis quam terre consuetudinis, coram nobis, et testibus subscriptis, per quod predicta uel ,quod- libet predictorum viciarii posset in antea uel mutari. Actum et datum in Nycolspurch predicto, Anno ab incarnatione domini. Millesimo trecentesimo decimo, In vigilia resurrectionis eiusdem, Presentibus honorabilihus viris pro testimonio ad hoc rogatis pariter et vocatis, domino Ottone videlicet dicto de Polehradicz siue Vrenspicz, Ottone de Nasmaricz, Heimlino, pur- crauio nostro de Rassenstein, Polasio et Herwordo purcrauiis nostris de Nycolspurch, Matheo judice de Pretersprun, cum Myssnerio et Ponhalmo et aliis quam pluribus, In cuius rei teslimonium sigilla nostra duximus presentibus apponenda, preposito ac conuentui dicti mo nasterii Chunicensis, quatenus sigilla quorumcumque ad maiorem cautelam apponere voluerin^ apponant nichilominus concedentes, Nos autem predicti fratris Jacobi precibus in hoc ex officii nostri debito fauorabiliter annuentes, quia dicti prepositus ac conuentus monasterii Chunicensis ac ipse frater Jacobus plebanus dicte parochie de Nycolspurch, promissa in premissis et contenta pro satisfactione plenaria tam fructuum quam iniurie acceptarunt, ipsa priuilegia et contenta in eis ex officii nostri debito auctoritate ordinaria ratificantes confir- mantes et in formam publicam sub sigillo nostro redigi mandantes dictas sententias quas tam ex officio nostro tamquam pro offensa uel''excessu notorio quam de mandato venera- bilis in Christo patris domini Petri archiepiscopi Maguntini querela ad ipsum interposita super hoc, tuleramus, relaxandas duximus hac pena apposita et adiecta, quod si decetero contra promissa et contenta in dictis prinilegiis per dictum dominum Henricum de Lichtenstein, heredes.

29

auf successores ipsius contra dictum monasterium Chunicense aut fratres ipsius aliquid gra- uaminis uel iniurie factum notabiliter fuerit uel eciam attemptatum extunc ipse dominus Henricus heredes quoque aut successores ipsius ac omnes alii et singuli qui in hoc dederint anxilium consilium uel fauorem publice uel oculte excommunicationis sententiam quam exnunc prout extunc in ipsos et quemlibet ipsorum protulimus incidant ipso facto quam si per mensem vel amplius sine satisfactione debita animo sustinuerit uel sustinuerint indurato, extunc omnes ecclesie nostre dyocesis in dicti domini Henrici de Lichtenstein heredum quoque aut successorum suorum tempore per eos commissi delicti, site dominio ipso facto ecclesiastico subiaceant interdicto quod interdictum ex nunc prout extunc in ipsas in scriptis similiter duximus proferendum, omnes etiam qui interdictum ipsum post mensem a tempore illati grauaminis seruare non curauerint scienter vel ignorantia affectata excommunicationis sententiam quam ex nunc prout extunc in ipsos et quemlibet ipsorum similiter in scriptis protulimus incidant ipso facto. Ita quod ad simplicem insinuationem et querelam prepositi et conuentus dicti monasterii Chunicensis vel plebani de Nycolspurch per nos aut successores nostros huiusmodi sententie publicentur seu publicari mandentur et ad agrauacionem earum sine relaxacione qualibet procedatur tam diu, donec de dampnis illatis et iniuriis ac expensis omnibus pro hoc factis debite ac plenarie fuerit satisfactum.

(Ex Original), cujus sigillum avulsum est, in arcbivo capituti Olomucensis copiavit A. Boczek.)