Bonifatius episcopus seruus seruorum Dei. Dilectis in Christo filiabus priorisse et conventui monasterii sanctimonialium in Mynbach ordinis sancti Augustini Patauiensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Vestre deuotionis, quam ad nos et Romanam geritis ecclesiam, sinceritas promeretur, ut uotis uestris illis presertim que commodum et utilitatem uestri monasterii concernunt fauorabiliter annuamus. Cum itaque sicut exhibita nobis nuper pro parte uestra peticio continebat, uos nonnulla decimas et alia bona ad uos et vestrum monasterium pertinencia infra parrochiam parrochialis ecclesie sancti Benedicti in Munster dicte diocesis habere noscimini propter que uobis et eidem monasterio esset multum commodosum et utile, quod eadem ecclesia uobis et ipsi monasterio uniretur. Quare pro parte uestra nobis fuit humiliter supplicatum, ut eandem ecclesiam que, ut asseritur, de iure patronatus uestri et eiusdem monasterii existit uobis et prefato monasterio auctoritate apostolica perpetuo unire annectere et incorporare de benignitate apostolica dignaremur. Nos uestri et dicti monasterii commodum et utilitatem intensis desideriis affectantes huiusmodi supplicationibus inclinati ecclesiam predictam, cuius quadraginta, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis uobis et prefato monasterio, cuius ducentarum marcharum argenti fructus redditus et prouentus secundum communem extimationem ualorem annuum, ut asseritur, non excedunt, auctoritate apostolica perpetuo incorporamus annectimus et unimus, ita quod cedente uel decedente rectore ipsius ecclesie, qui nunc est, uel ipsam ecclesiam alias quomodolibet dimittente liceat uobis eiusdem ecclesie iuriumque et pertinentiarum ipsius corporalem possessionem libere apprehendere et perpetuo licite retinere diocesani loci et cuiuslibet alterius licentia super hoc minime requisita, reseruatis tamen de fructibus ipsius ecclesie pro perpetuo vicario ydoneo presbytero seculari ue(l) regulari inibi per uos instituendo et perpetuo Domino seruituro congrua portione, de qua idem vicarius possit congrue sustentari episopalia iura soluere et alia incumbencia onera supportare, non obstantibus constitutionibus apostolicis contrariis quibuscunque, seu si aliqui super prouisionibus sibi faciendis de huiusmodi ecclesiis uel aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciales uel generales apostolice sedis uel legatorum eius litteras impetrarint, eciam si per eas ad inhibitionem reseruacionem et decretum uel alias quomodolibet sit processum, quas quidem litteras et processus habitos per easdem et quecunque inde secuta ad prefatam ecclesiam uolumus non extendi sed nullum per hoc eis quoad assecutionem ecclesiarum aut beneficiorum aliorum preiudicicum generari, et quibuslibet priuilegiis indulgenciis et literis apostolicis generalibus uel specialibus, quorumcumque tenorum existant, per que presentibus non expressa uel totaliter non inserta effectus earum impediri ualeat quomodolibet uel differri et de quibus quorumqe totis tenoribus de uerbo ad uerbum habenda sit in nostris litteris mentio specialis. Nos enim ex nunc irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quauis auctoritate scienter uel ignoranter contigerit atemptari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre unionis incorporationis annexionis et uoluntatis infrinere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit indignacionem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Rome apud sanctum Petrum IIII Nonis Junii pontificatus nostri anno decimo.

Source Fulltext: OÖUB 11 (Wien 1983), S. 828-830